Najwcześniejsze znane gry w piłkę nożną były rozgrywane w początkach ludzkiej cywilizacji. Chociaż nie wiemy wiele o początkach tych gier, wiemy, że były one odtwarzane przez ludzi z wielu różnych kultur, i że niektórzy ludzie grali je jako forma sztuki. Na przykład starożytni Grecy grali w typ gry znany jako kemari. I była nawet grecko-rzymska piłka nożna. Podczas gdy te gry nie miały żadnych zasad, nadal miały pewne podobieństwa do nowoczesnej piłki nożnej.
Przedstawiamy artykuł, który jest owocem wspólnych działań z salwatorcup.pl
Cuju
Podczas gdy piłka nożna jest nowoczesnym sportem, jego korzenie są starożytne. Wczesne wersje gry były rozgrywane na całym świecie, od starożytnych Greków do Aborygenów australijskich. Podczas gdy piłka nożna ma globalne korzenie, jej nowoczesny rozwój rozpoczął się w średniowieczu. Gra zyskała popularność w Europie, choć w Wielkiej Brytanii gry w piłkę uważano za uciążliwe.
Początki gry sięgają rdzennych Indian amerykańskich, którzy grali w nią w okolicach wybrzeża Massachusetts. Ich gra, zwana Pasuckuakohowog, była podobna do ludowej piłki nożnej uprawianej w Europie. Anglicy natomiast dostosowali grę do swoich potrzeb i dopiero w 1850 roku w Ameryce Północnej przyjęto nowoczesną formę piłki nożnej.
Choć początki gry są niejasne, większość historyków zgadza się, że sport ten istnieje od co najmniej 3000 lat. Uważa się, że starożytne cywilizacje w Egipcie, Chinach i Grecji opracowały jakąś formę gry w piłkę. Obecnie jest to jeden z najpopularniejszych sportów na świecie, w grę gra ponad 250 milionów ludzi na całym świecie.
Pierwszy międzynarodowy mecz odbył się w Glasgow w Szkocji. Po pierwszym międzynarodowym meczu cztery brytyjskie związki zgodziły się na jednolity kodeks i utworzyły Radę Międzynarodowego Związku Piłki Nożnej. Pierwszy mecz poza Wielką Brytanią odbył się 5 marca 1870 roku w Glasgow. W tym meczu USA pokonało Kanadę 1-0.
Zhuqui
Gra w piłkę nożną jest grą o długiej historii, sięgającej starożytnych Chin. W grze biorą udział dwie drużyny składające się z maksymalnie 16 zawodników, a ich celem jest przepuszczenie piłki przez bramkę drużyny przeciwnej. Jeśli piłka przejdzie, zespół zdobywający bramkę zdobywa punkt. Gra jest często rozgrywana z limitem czasowym, więc nie jest to sport, w który można grać godzinami.
Gra była pierwotnie rozgrywana przez dwie drużyny liczące od dwunastu do szesnastu graczy, zwane zhuqui. Celem gry była siatka rozciągnięta między dwoma słupkami z otworem w środku. Wczesne wersje gry miały dwie bramki na środku pola, ale szybko z tego zrezygnowano, gdy popularna stała się wersja z jedną bramką.
W starożytnych Chinach grano w piłkę nożną, ale z mniejszą jej wersją. Piłka ta nazywała się cuju i miała kulę wykonaną z antycznej skóry. Istniała również wykonana na zamówienie bramka i piłka nożna w stylu antycznym. Uważa się, że gra opierała się na tych samych zasadach co piłka nożna i grali w nią zarówno chłopcy, jak i dziewczęta.
Zasady gry rozwijały się z czasem. W połowie XIX wieku powstały specjalne kluby piłkarskie, a rozgrywki stały się bardziej zorganizowane. Później gra stała się bardziej rozpowszechniona w Stanach Zjednoczonych. Na początku XIX wieku wprowadzono również kilka modyfikacji w nazwie gry, ale nowoczesna gra wciąż pozostawała daleko w tyle.
Najwcześniejsze odnotowane wersje piłki nożnej były rozgrywane jako sport wojskowy w starożytnych Chinach. Zhuqui oznaczało “kopać”, a “JU to skórzana piłka”. W rzeczywistości pierwszą piłką była piłka lekarska wypełniona włosiem. Do piłki używano również pęcherzy zwierzęcych. Pierwsza bramka do gry była nazywana “eleganckim okiem”. Bramka była umieszczona na środku pola.
Kemari
Kemari to tradycyjny sport koreański, który powstał w Korei tysiące lat temu. Gra odbywa się za pomocą piłki, która jest kopana w powietrzu. Nie ma zwycięzców i przegranych, a gracze grają razem w drużynach po cztery lub więcej osób. Gracze nie rywalizują ze sobą o indywidualne rekordy czy punkty, ale grają dla dumy.
Najwcześniejszy zapis gry pochodzi z czasów dynastii Han, podczas której żołnierze wojskowi kopali małą skórzaną piłkę do siatki zawieszonej 30 stóp nad ziemią. Gra ta rozprzestrzeniła się w całej Azji i uważa się ją za najwcześniejszą formę piłki nożnej. Gra jest nadal odtwarzana w Chinach dzisiaj, ale pochodzenie nowoczesnej piłki nożnej jest niejasne. Nowoczesna piłka nożna jest produktem Wielkiej Brytanii.
Kemari było grą koordynacyjną pomiędzy graczami, którzy kopali piłkę w powietrzu. Gracze nie mogli używać rąk ani ramion do kopania piłki, ale mogli używać kolan i łokci. Piłka, zwana Mari, wykonana była ze skóry jelenia z włosami na wewnętrznej stronie i była zszyta z końską skórą. Gracz kopiący piłkę był znany jako “mariashi”.
Kemari było popularnym sportem we wczesnej epoce nowożytnej, ale zaczęło zanikać po okresie Meiji. Nie zostało włączone do Olimpiady, ale cesarz Meiji stworzył Towarzystwo Ochrony Kemari, znane również jako Kemari Hozo Kai. Towarzystwo skupia się na zachowaniu sportu poprzez organizowanie festiwali Kemari i Hajime.
Historia gry nie jest dobrze znana, ale uważa się, że jej początkiem jest starożytna chińska gra “Cuju”. Podobnie jak w przypadku współczesnej piłki nożnej, celem Kemari było kopnięcie piłki przez otwór bez dotykania ziemi. Nazwy zawodników są takie same, ale gra ma swoje charakterystyczne elementy.
Greko-rzymska piłka nożna
Pochodzenie i genezę gry w piłkę nożną można prześledzić tysiące lat wstecz. Rzymianie grali w podobną grę w piłkę zwaną harpastum, która wywodzi się od greckiego słowa “seize”, co oznacza “nieść”. Starożytna gra była dość brutalna, a gracze często lądowali na plecach. Gra była tak popularna, że włączono ją do wczesnych igrzysk olimpijskich.
W starożytnej Grecji dwóch mężczyzn grało w grę w piłkę zwaną episkyros, sport zespołowy, który obejmował przenoszenie i kopanie. Nie jest jasne, czy starożytna gra była podobna do współczesnej piłki nożnej, ale istnieją podobieństwa. W obu grach brały udział dwie drużyny złożone z 12-14 zawodników. Pole było oznaczone centralną białą linią i białą linią za każdą drużyną.
Gra w piłkę nożną miała w czasach starożytnych różne nazwy i przeznaczenie. Starożytni Grecy nazywali ją harpastum, co jest tłumaczeniem greckiego słowa phirina, które oznacza “wyrywać”. Rzymianie również używali cięższej piłki ręcznej, którą nazywano harpastum. W rzeczywistości gra wymagała ciężkich chwytów i skoków, a Rzymianie uważali, że ta praktyka pomoże im w walce.
W starożytnym świecie gry w piłkę były niezbędne dla politycznego i społecznego życia społeczności. Starożytni Grecy grali nawet w piłkę nożną ze swoimi niemieckimi odpowiednikami. W tych czasach prym wiedli również filozofowie. Philosophia to greckie słowo, które oznacza “umiłowanie mądrości”.
Pochodzenie i geneza grecko-rzymskiej piłki nożnej nie są całkowicie jasne, ale istnieje kilka kluczowych aspektów, które mogą pomóc nam zrozumieć historię gry. Sport ten rozpoczął się w V wieku p.n.e. i był uprawiany przez siedem do ośmiuset lat. Uważa się, że gra wywodzi się z regionu śródziemnomorskiego.
Chińska gra wyczynowa
Chociaż najwcześniejsze znane mecze piłki nożnej mają swoją siedzibę na Bliskim Wschodzie, chińska gra Cuju, lub Tsu’ Chu, została po raz pierwszy rozegrana około dwóch tysięcy lat temu. Była to gra polegająca na kopaniu skórzanej piłki stopami. Gra była rozgrywana jako mecz pokazowy i stała się podstawą obchodów urodzin na dworze królewskim. Choć gra miała swoje początki w wojsku, szybko rozpowszechniła się wśród wszystkich klas i nadal zyskiwała na popularności.
Pomimo wczesnego rozwoju, chińska piłka nożna nie cieszyła się taką samą popularnością jak piłka nożna w innych częściach świata. W tamtym czasie większość rozgrywek wciąż była uważana za amatorskie. Dopiero na początku lat 80. chińskie kluby piłkarskie stały się profesjonalne. W pierwszym sezonie frekwencja była niska, na poziomie około szesnastu tysięcy, ale w drugim sezonie, tłum osiągnął ponad dwa miliony, co czyni go pierwszym konkurencyjnym meczu piłki nożnej w Chinach. W kolejnych sezonach frekwencja rosła, a gra przyciągała kolejne miliony fanów.
Obecnie chińscy kibice piłki nożnej śledzą ligi zagraniczne. Największą popularnością cieszą się kluby hiszpańskie i angielskie. Ponadto niektóre hiszpańskie kluby zaczęły grać w Chinach w południe. W rezultacie chińscy inwestorzy zaczęli kupować akcje europejskich klubów piłkarskich. Przykładami są ADO Den Haag w Holandii i Atletico Madryt w Hiszpanii.
Chińska piłka nożna ma długą historię. Najwcześniejsze pisma o grze pochodzą z 700 r. p.n.e. i opisują królestwo w prowincji ShanDong. Obraz przedstawiający chińskich zawodników grających w CuJu pochodzi z XIII wieku. Wietnamscy kibice są również bardzo zapaleni do piłki nożnej. Wielu z nich spędza godziny każdej nocy oglądając angielskie mecze. Kraj ten ma dużą populację i rozwijającą się gospodarkę, co może uczynić go wspaniałym krajem piłkarskim.
Podobne tematy